ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ေရး ကဗ်ာ

ငါ့အား.......
ဖုံးလႊမ္းထားေသာ လကြယ္သန္းေခါင္ယံ ၊
ယင္းေမွာင္မုိက္ အတြင္းမွေနျပီး အနုိင္မခံ ၊
အရုံွးမေပးလုိေသာ ငါ့စိတ္ကုိ
ဖန္ဆင္းေပးသူ နတ္ ၊ သိၾကားတုိ.အား
ငါသည္ ေက်းဇူးစကားဆုိပါ၏။


ေလာကဓံတရား၏ လက္ခုပ္တြင္းသုိ.
ဘယ္လုိပင္က်ေရာက္ေစကာမူ
ငါကား မတုန္လုွပ္ ၊ မငုိေၾကြး
ကံတရား၏ ၊ ရုိက္ပုတ္ျခင္း ဒဏ္ခ်က္ေၾကာင့္
ငါ၏ ဦးေခါင္းသည္
ေသြးသံတုိ.ျဖင့္ ရဲရဲနီေန၏
သုိ.ေသာ္ ညႊတ္ကား ၊ မညႊတ္ ။

ေလာဘ ၊ ေဒါသ တုိ.၏
ၾကီးစုိးရာ ဌာန၏  အျခားမဲ့ကား
ေသျခင္းတရားသည္
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ငံ့လင့္ေန၏ ။
သုိ.ပင္မူ  ငါ့အား
မတုန္မလုွပ္သည္ကုိသာ ေတြ.ရအံ့
ေနာင္ကုိလည္း ဘယ္ေတာ့မွ
မေၾကာက္သည္ကုိ ေတြ.ရေပအ့ံ ။